10/30/2011

O Alcalde critica á Xunta polos recortes nos servizos de axuda no fogar.



O alcalde da Pobra do Brollón, Xosé Luís Maceda Vilariño, mostrou o seu malestar polas políticas sociais da Xunta de Galiza e os recortes en canto ás prestacións do servizo de axuda no fogar.
Trátase dunha redución «drástica e significativa» que suporá unha diminución no número de veciños que poidan acceder á prestación e un empeoramento da calidade do servizo ás persoas que poidan seguir percibíndoo.
Xosé Luís Maceda acusa ao presidente da Xunta de non contar a verdade cando asegura en público que non haberá recortes nos servizos sociais e advirte que medidas como esta axudan a asfixiar máis as economías locais. O alcalde da Pobra do Brollón considera que as políticas da Xunta reflicten un gran «espírito antisocial» e deixan desamparados a moitos veciños.

5/25/2011

RESULTADOS MUNICIPAIS 2011








BLOQUE NACIONALISTA GALEGO...... 4 CONCELLEIROS..........570 VOTOS
INDEPENDENTES................... 3 CONCELLEIROS..........380 VOTOS
PARTIDO POPULAR................. 2 CONCELLEIROS..........315 VOTOS
PARTIDO SOCIALISTA (PSOE)....... 2 CONCELLEIROS..........272 VOTOS

5/06/2011

O desemprego de Feixóo


O desemprego de Feixóo (Carlos Aymerich) Voceiro Parlamentario do BNG

O 29 de abril o INE deu a coñecer a EPA correspondente ao primeiro trimestre de 2011. E como se viña anunciando, os datos son arrepiantes, a nivel de Estado e a nivel galego. Cifras de desemprego que poñen de manifesto o fracaso das políticas de axuste que están a practicar, niso coinciden, a Xunta de Galiza e o goberno español.

Mais falemos de Galiza. Nos tres primeiros meses de 2011 o desemprego incrementouse en máis 23.000 persoas, até un total –en termos EPA– de 226.000 parados/as. Desde que Feixóo goberna foron ao paro 63.800 galegos e galegas, é dicer, 90 parados por día de goberno. Nun só trimestre a taxa de paro medrou dous puntos, duplicando o incremento medio do conxunto do Estado e batendo especialmente na xente nova, na que a taxa de desemprego xa é superior ao 31%.

Desde marzo do 2009 destruíronse 87.000 empregos: 120 empregos menos por cada dia de goberno de Feixóo.

E en Galiza hai 69.400 fogares con todos os seus membros en paro e deses, en 22.700, non entra ningún ingreso. Non é de estrañar, pois, que segundo un recente informe da FOESSA a taxa de pobreza na Galiza (21,5%) supere en case dous puntos a media estatal afectando a 600.000 galegos.

Destrución de emprego, paro, pobreza, precariedade. Estes son os logros do PP en Galiza. Mais mesmo así fachendean. O 30 de abril na praza de touros de Pontevedra, falando de emprego, Mariano Raxoi non se cortou: “Querido Alberto, estamos muy orgullosos de ti e incluso te ponemos de ejemplo por lo bien que lo estás haciendo en la Xunta”. E non é de estrañar. Este Raxoi é o mesmo que hai escasamente un mes lle asegurou a Angela Merkel “que los españoles están preparados para asumir más sacrificios”. Se isto di dos españois que nos terá reservado aos galegos!

Non comparto o entusiasmo de Raxoi.

64.000 parados e paradas máis. 87.000 empregos menos. 70.000 fogares galegos con todos os seus membros no paro. 27.000 familias sen ingreso ningún. Estes son os resultados de dous anos do PP en Galiza.

4/28/2011

Candidatura do BNG da Pobra do Brollón












Candidatura do BNG da Pobra do Brollón:




1.- Xosé Lois Maceda Vilariño.


2.- Manuel González Moreira.


3.- Xosé Lois Rodríguez Franco.


4.- Ricardo Rodicio González.


5.- Xosefa Rodríguez Rodríguez.


6.- Óscar Rivera López.


7.- María Soledad Vilela Pol.


8.- Xoán Xosé González Vazquez.


9.- Xabier González Maceda.


10.-Xosé Díaz Fernández.


11.- Xosé Vide Páez.




Suplentes:


1.- María Alicia Franco Veiga


2.-Vicente Pérez Castro


3.- Xosé Besteiro Castaño

4/14/2011

O concurso eólico e a foto dun barco. Anxo Quintana


Anunciada con tempo e por decisión propia a miña saída inminente da actividade parlamentaria, non era a miña intención nin interese aportar argumentos e opinións sobre unha cuestión tan sensible e importante para Galiza como o concurso eólico e as súas consecuencias económicas. Non porque non as teña, senón porque considero que son outros os encargados de facelo e estou convencido de que o poden facer con máis solvencia e claridade ca min. Pero a intervención do conselleiro Guerra no último pleno do Parlamento galego, e a miña imposibilidade regulamentar de contestarlle en sede parlamentar, obrígame moralmente a dar a miña opinión aínda que sexa por última vez.

Teoricamente o Sr. Guerra comparecía para explicar as bondades do concurso eólico executado polo seu goberno. Era o seu dereito e a súa obriga. Pero o certo é que non tardou nin cinco minutos en deixar clara a auténtica razón da súa intervención: tentar parar o tremendo golpe político que, para el e a Xunta de Galicia, supuxo a sentencia do TSXG que declara totalmente legal o concurso eólico promovido polo anterior goberno e que o Sr. Feijóo botara abaixo amparándose precisamente nunha suposta ilegalidade que agora se demostra falsa.

A empresa non era doada para o conselleiro e, como lle soe suceder a todas as persoas sen argumentos, o conselleiro tivo que recorrer ao chascarrillo, a insinuación e o insulto covarde. Para isto o conselleiro nin sequera foi ocorrente: volveu blandir dende a tribuna unha foto que o PP e os seus amigos mediáticos fixeron famosa nos dous últimos anos e na que aparece o que isto escribe disfrutando dunha tarde en barco cun coñecido empresario galego. Segundo o conselleiro esta é a proba do nove dun concurso amañado.

Xa o dixo o Sr. Méndez Romeu na súa intervención de retruque na que, con claridade, elegancia e contundencia, explicou a sucia manobra do conselleiro consistente en verter insinuacións ou acusacións manifestas a base de mostrar como suposta proba fotos sacadas de contexto. Pero por se non quedou claro e alguén pode sentirse turbado, cohibido ou mesmo avergoñado na súa dignidade militante por tan “impactante” instantánea, farei algunha aclaración por primeira e derradeira vez.

O primeiro que todo o mundo debe saber é que a famosa foto foi tomada un ano antes de que eu fora vicepresidente da Xunta e catro anos antes de que o Goberno ao que pertencín convocara ningún concurso eólico. Dificilmente, pois, o empresario e máis eu podiamos estar tratando ningunha adxudicación.

O segundo que teño que dicir é que antes, durante e despois do concurso eólico tiven a oportunidade de falar persoalmente con moitos empresarios que se presentaban a ese concurso e con outros moitos que non o fixeron. Era a miña obriga como vicepresidente e será sempre a obriga de calquera gobernante.

E o terceiro que debo afirmar é que, en cumprimento desa obriga, tanto o conselleiro Guerra como o presidente Feijóo entrevistáronse antes, durante e despois do actual concurso eólico con numerosos concursantes. En lugares oficiais e en reservados de restaurantes. Pór en dúbida a honestidade desas xuntanzas polo simple feito de que haxa foto ou non é unha estupidez que comete o PP e que eu non vou repetir.

É ben certo que, en política, unha mentira repetida mil veces acábase convertendo nunha verdade. Sobre todo se o muñidor da mentira é o Partido Popular, e utiliza para a súa divulgación os seus potentes medios de comunicación.

Pero todo o mundo debe saber que a reunión autenticamente determinante da campaña de acoso e derribo do concurso eólico do bipartito non foi a reflectida na instantánea que o Sr. Guerra exhibiu no Parlamento. Foi a que eu mantiven con algunha elite do país e na que me neguei a seguir a tradición galega consistente en baixar a cabeza e executar dende o Goberno o que outros deciden nos despachos sen presentarse ás eleccións. Curiosamente desa creo que tamén hai foto, pero non se publicará nunca.

E mentres andamos leados nesta serpe de verán, nunca mellor dito, o Goberno galego está a punto de irse de rosiñas dun dos maiores desastres que a Xunta de Galicia executou na súa curta historia.

O Sr. Feijóo empezou o seu mandato cun concurso eólico aprobado e que supuña, en plena crise, a posibilidade de crear no noso país miles de postos de traballo. O concurso ademais fora maioritariamente gañado por empresas e entidades de aforro galegas que grazas ao seu éxito vían reforzada a súa posición económica e, polo tanto, as posibilidades reais de manter a súa actividade e postos de traballo na nosa terra. Pero co Goberno do Sr. Feijóo puido máis a soberbia, o sectarismo e a obediencia debida a quen, desde a mentira mediática, o axudara a chegar ao poder que a responsabilidade institucional e o interés do país. Amparado por certa sensación de impunidade declarou pola súa conta e risco, escondéndose detrás dalgún informe teledirixido, a “ilegalidade manifesta” do anterior concurso e iniciou un novo procedemento.

A decisión tivo varias consecuencias: onde antes gañaban maioritariamente empresas galegas, agora gañaron maioritariamente empresas de fóra e outras que non se sabe de onde son, dous anos de parálise e a imposibilidade de crear postos de traballo cando máis se necesitan, a perda de boa parte das vantaxes das primas á produción eólica que antes existían e agora non tanto e a condena para as empresas adxudicatarias de ter que realizar as súas inversións cunha situación financeira moito peor pondo en perigo os plans industriais. Ademais disto a Xunta de Galicia, co seu novo concurso, consegue dar unha imaxe do país propia dunha república bananeira onde os cambios de goberno levan aparellados cambios nas regras de xogo e inseguridade xurídica.

Por se todo isto fora pouco, o actual Goberno esqueceu algo importante: nun Estado de Dereito a legalidade ou ilegalidade das cousas non a marca nin o goberno nin a oposición, defínena os tribunais de xustiza. E o máis alto tribunal galego vén de ditar a legalidade do anterior concurso espindo a mentira sobre a que baseou Feijóo a súa lamentable decisión.

Non podo negar certo sentimento de discriminación. Estes días non hai quen me saque da cabeza que se eu, e o Goberno ao que pertencín, tivera cometido desatino político parecido ao executado polo Sr. Guerra, a foto famosa neste momento non sería a do barco se non a nosa propia de perfil na tarxeta de “fichado” da Guardia Civil. Mentras tanto o conselleiro exhibe tranquilamente no Parlamento o seu bronceado conseguido seguramente a bordo dalgunha embarcación.

Permitídeme a brincadeira de humor. Hai tempo que o PP perdeu totalmente a capacidade para facerme dano persoal. E mira que o teñen intentado! O único que me apenaría é que compañeiros bregados nas máis difíciles batallas se deixaran amedrentar sicoloxicamente por quen utiliza a mentira e a difamación como único argumento. Non só non temos nada que ocultar. Na historia do nacionalismo temos moito que ensinar. E do noso paso polo goberno, con todas as súas deficiencias e erros, non só ensinar senón mesmo presumir.

Ata sempre.

3/26/2011

"O vento comeza a rolar en Galiza" Carlos Aymerich.


O Tribunal Superior de Xustiza de Galiza acaba de confirmar a plena legalidade do concurso eólico promovido pola Consellaría de Innovación e Industria do anterior goberno desestimando todos e cada un dos motivos impugnatorios aducidos pola empresa Enel Green Power, motivos que coinciden, no substancial, cos esgrimidos no seu día pola Xunta do PP e recollidos, nun exercicio insólito de sectarismo xurídico, na Exposición de Motivos da Lei do Sector Eólico.

A sentenza do alto tribunal desvenda as mentiras sobre as que Feijóo, coa inestimábel axuda doutros, construíu un dos seus grandes argumentos de campaña e unha das súas máis relevantes accións de (des)goberno: a entrega do noso vento a Fenosa e a empresas vinculadas directamente ao seu partido en troques de planos industriais e de postos de traballo inexestentes, puramente virtuais. Baste como exemplo o proxecto industrial de Fenosa Wind, comercialización de bombas de calor, avaliado positivamente malia contemplar un custo anual por posto de traballo creado de 3.571 euros, un soldo mensual de apenas 297 euros!

Entanto cesaba o subdirector de industria que dirixiu o concurso do PP, o inefábel conselleiro Guerra tentaba saír ao paso da sentenza argumentando que o novo concurso está “blindado por lei” e que a anulación do concurso do bipartito era obrigada á luz dos informes da Asesoría Xurídica e do Consello Consultivo, agochando que todas as observacións destes informes, emitidos sobre o proxecto de decreto regulador do concurso, foron incluídas na redacción final da norma. Feijóo, máis prudente, escolleu gardar silenzo. Porque o vento comeza a rolar contra o PP. Aos recursos contra o novo reparto eólico, a evidencia de que as bases foron incumpridas para non prexudicar a Fenosa, a denuncia da inconsistencia dos proxectos industriais escollidos súmase agora unha sentenza que obriga a depurar responsabilidades. Responsabilidades patrimoniais mais, sobre todo, responsabilidades políticas.

Porque o sectarismo eólico do goberno de Feijóo provocou un grave dano ao país: dous anos perdidos, milleiros de postos de traballo destruídos no sector e graves dúbidas acerca da viabilidade duns aproveitamentos eólicos que por causa da demora ven en risco o acceso á prima. E disto terá que responder alguén. Xa que nin Feijóo nin o señor Guerra o van facer voluntariamente, o BNG obrigaraos a dar contas no Parlamento.

E falando de responsabilidades, quen vai responder diante dos responsábeis do concurso do bipartito inxustamente vilipendiados polo PP e os seus corifeos? Quen vai recoñecer que o conselleiro Fernando Blanco e o Director Xeral de Industria, Anxo Calvo, actuaron conforme á lei e, ao facelo, defenderon os intereses xerais de Galiza? Vaise retractar alguén de tanta mentira, de tanto infundio, de tanta calumnia agora que a Xustiza comeza a pór a cadaquén no seu sitio? Tampouco nisto agardemos por eles. Feijóo seguirá mentindo. A nós nos toca reconstruír a verdade e recuperar a memoria. Afortundamente, non todos somos iguais.

3/23/2011

A ENTREGA DA VIVENDA PODA CANCELAR UNHA HIPOTECA


O BNG acada o opoio da Cámara galega para que a entrega da vivenda poda cancelar unha hipoteca
PLENO.-Isabel Sánchez argumentou que máis de 3.500 familias galegas, por mor da crise económica, non poden facer fronte ao pago da hipoteca e vense obrigadas a entregar a vivenda e pagar o resto da débeda

Santiago de Compostela, 22 de marzo de 2011. A portavoz de vivenda do G.P do BNG, Isabel Sánchez Montenegro, defendeu, en sesión plenaria, unha Proposición non de lei para reclamar do Goberno central a modificación da Lei Hipotecaria vixente que posibilite cancelar a débeda contraída coa entidade financeira cando esta quede coa vivenda, mediante un proceso de subasta.

A iniciativa defendida pola nacionalista acadou o apoio da Cámara galega a través dun texto transacionado con PP e PSdeG nos seguintes termos: O Parlamento insta á Xunta de Galicia a reclamar do Goberno do Estado a promoción das reformas legais precisas para que, como regra xeral, a entrega do inmóbel considere saldada a débeda hipotecaria na súa integridade cando aquel fose a vivenda habitual do debedor e para os debedores de boa fe.

Galiza, líder en destrución de emprego

Para a deputada do BNG, a “grave” situación económica provocou que 248.000 galegos e galegas perderan o seu posto de traballo e 300.000 demandan un emprego o que está a constatar que Galiza “lidera a taxa de desemprego” do Estado español.

A deputada nacionalista asegurou que esta circunstancia laboral reduce “significativamente” o poder adquisitivo dos cidadáns e segundo os dados publicados polo Instituto Galego de Estatística, máis da metade dos fogares galegos chegan a final de mes con moitas dificultades económicas, que impide facer fronte ao pago das hipotecas.

Neste sentido, engadiu que estes galegos e galegas accederon a unha vivenda en propiedade no período de “bonanza económica” cando se concedían con facilidade préstamos hipotecarios aos que agora -dixo- “non poden facer fronte”, correndo o risco de perder as súas vivendas.

Familias galegas abocadas ás execucións hipotecarias

Sánchez afirmou que no bienio 2009-2010 produciuse “un incremento de máis do 70%” das execucións hipotecarias” a respecto do 2007-2008 e máis de 3.500 familias galegas víronse afectadas por estes procesos nos dous primeiros anos do Goberno Feijoo, sendo obrigadas a entregar a súa vivenda á entidade financeira que, ademais, perseguía ao debedor e os seus bens até cubrir a totalidade da débeda.

A parlamentaria nacionalista indicou que “o drama” destas familias non remata aquí e explicou que, segundo a lexislación vixente no Estado español, a pesar de entregar a vivenda a modo de pago da débeda contraída, esta medida non conleva “o resarcimento ou condonación da débeda” polo que o Banco faise cargo da vivenda, subástaa e se a poxa queda deserta a entidade financeira adxudícase o inmoble polo 50% da súa taxación e reclamando, a maiores, o resto da débeda da hipoteca.

Sánchez cualificou de “inxusto” este procedemento, pola forte depreciación dos ben inmóbeis experimentada nos últimos tempos, ao que hai que sumarlle a imposibilidade das familias afectadas a facer fronte ás hipotecas, non atopan comprador para a súa vivenda e manteñen unha débeda á que deben responder cos seus bens presentes e futuros, se os houber.

Esta situación –dixo- é consecuencia dos criterios aplicados cando eran sobrevaloradas as vivendas, nalgunhas ocasións do 120%, concedendo créditos facilmente porque viviamos “nunha bonanza económica”.

Bonanza económica para beneficio dos bancos

A deputada do BNG acusou ás entidades financeiras de taxar os inmobles por un importe moi superior ao real, que na actualidade está descendendo de maneira importante debido á crise económica e que non asumiran ningún risco, “mesmo agora seguen incrementando os seus beneficios económicos” ao adxudicarse as vivendas -espetou-.

A parlamentaria reclamou “medidas correctoras” da Lei Hipotecaria do Estado español á que cualificou de seren unha das “máis favorables ás entidades bancarias” da Unión Europea distando -asegurou- de Inglaterra, Francia, Alemaña ou Portugal onde están previstas condonacións da débeda a través de diversas formulas menos agresivas, ou como acontece en EE.UU coa entrega das chaves do inmoble.

Sánchez avogou para que “todos os parlamentos” sexan conscientes da protección dos máis débiles e reclamou avanzar na actual normativa hipotecaria para que cando o inmóbel sexa a vivenda habitual e existan garantías como a boa fe do debedor os tribunais podan declarar saldada a débeda coa entrega da vivenda.

3/18/2011

BNG A Pobra do Brollón. Presentación candidatura Municipais 2011

O triplo fracaso de Feijóo


1. Fracaso económico e social. “Galiza é un home en paro, unha familia que non chega a fin de mes, unha parella que non pode pagar unha casa, unha muller que cobra menos que un home polo mesmo traballo, trinta mil universitarios sen perspectivas de emprego, un inferno nas listas de espera sanitarias e milleiros de persoas que esperan a que lles paguen a lei de dependencia. Serei humilde e estarei á altura” (Núñez Feijoo, Chantada, 23 de Febreiro de 2009)


Dous anos despois en Galiza hai 45.000 parados e paradas máis, 75.000 empregos destruídos, 55.000 afiliados menos á Seguranza Social, máis de 600.000 galegos e galegas por baixo do limiar da pobreza, 43.000 dependentes á espera dunha prestación, 275.000 doentes padecendo o “inferno das listas de espera sanitarias” e 300.000 demandantes de emprego. Se mellorar a vida da maioría dos galegos e das galegas fose realmente o obxectivo do seu goberno, é obrigado concluir que Feijoo fracasou.

2. Fracaso democrático

Hai dous anos Feijoo prometeu “erradicar” o enchufismo e o clientelismo e “non volver falar deles en catro anos”. Dixera tamén en campaña que “se cometemos erros pedirei perdón, mais sempre despois de depurar responsabilidades”. Erros cometeu abondo mais responsabilidades non depurou ningunha. E non sería por falta de oportunidades tanto no seo do goberno, como do partido, os concellos e as deputacións. A non ser que a súa forma de depurar responsabilidades sexa a que praticou o pasado 24 de Febreiro en Ourense cando perguntado pola modélica política de persoal de Baltar contestou: “Agora vou para Xinzo e despois para Celanova”. Con que excusa xustificará agora Feijoo que tránsfugas comprados con cartos públicos encabecen as candidaturas do PP en Abegondo, Mos ou Folgoso do Courel?

Non é de extrañar que vaia estendéndose a idea de que Feijoo non é unha persoa fiábel, que carece de principios e de escrúpulos e que só se move polo seu interese persoal e partidario.

3. Fracaso na defensa do país

Incumprindo de forma flagrante o deber estatutario de defender Galiza, a súa identidade e os seus intereses, Núñez Feijoo pospuxo sempre na súa acción de goberno os intereses de Galiza aos cálculos e directrices do seu partido. Por orde de Xénova os deputados galegos do PP apoiaron o Decreto do Carbón, a privatización das caixas e un sistema de financiamento que non garante os recursos que os nosos servizos públicos precisan. E nunha teima suicida dedicou a perseguir o galego o empeño e os recursos que non aplicou para combater o paro e a precariedade. Os resultados están á vista.

Frente a un goberno fracasado, o BNG exerceu estes dous anos unha oposición firme traendo á cámara as demandas e os problemas reais do país, sentando as bases da alternativa que Galiza precisa. Alternativas de goberno e, sobretodo, políticas alternativas. É preciso recuperar o sentido xenuino da democracia para que os gobernos elixidos polo pobo defendan os seus intereses e non os dos mercados. É preciso recuperar a idea de que os sistemas económicos están para producir benestar e unha vida digna para todos. Que en Galiza o autogoberno é unha condición indispensábel para lograr unha sociedade máis xusta e máis estábel. E que na identidade que nos une reside a enerxía coa que esta vella Nación, superando a crise, construirá un futuro mellor.

3/16/2011

Contra a Lei de Augas. Charla informativa.

O venres 18 de marzo ás 20:30 horas na Casa da Cultura de Monforte de Lemos haberá unha charla informativa organizada pola Plataforma Galega contra a Lei de Augas.

3/15/2011

Exposición fotográfica "Mulleres de Sil e Miño" na Pobra do Brollón.


A Exposición fotográfica"Mulleres de Sil e Miño" estará na Casa da Cultura Olga Novo da Pobra do Brollón a partir do día 20 de Marzo e deica o 26. É unha exposición sobre os traballos, a vida e os mitos das mulleres das comarcas de Lemos, Chantada, Quiroga e o Courel. Precisamos a axuda de todas as persoas destas terras para recuperar a Memoria das mulleres anónimas e as menos anónimas que construiron o que somos hoxe.
Para colaborar no proxecto os interesados poden dirixirse ao local comarcal do BNG en Monforte (rúa Doutor Casares)todos os venres a partir das seis da tarde ou contactar a través de web mulleresentresileminho.blogpost.com.
O proxecto pretende ser algo vivo, que se vaia construindo cas aportacións de toda a sociedade á que vai dirixido este traballo.

3/13/2011

BNG-LUGO SUR. NO BO CAMIÑO. Ideas para seguir mellorando.


Onte no Pazo Condal de Monforte o BNG Lugo-Sul levou a cabo un Encontro Electoral de cara ás Eleccións Municipais baixo o lema "Ideas para seguir mellorando", ao que asistimos unhos douscentos militantes e simpatizantes. A apertura do acto correu a cargo da Responsábel Local de Monforte de Lemos, e a continuación tomou a palabra a Vicerresponsábel Comarcal . Na primeira quenda falaron os candidatos/as do BNG as alcaldías do Saviñao, Carballedo, Pantón, Taboada e Sober e no segundo acto interviron Xosé Lois Maceda, candidato a alcaldía pola Pobra do Brollón, Alfonso Piñeiro, candidato a alcaldía por Chantada e Severino Rodríguez candidato a alcaldía por Monforte. Unha vez rematadas as intervencións os/as asistentes poidemos facer uso da palabra e manifestar as nosas ideas e opinións. Somos a segunda forza política máis votada na comarca, por diante do PSOE, seguimos avanzando e estamos no bo camiño para facelo. Gañas, compromiso, ilusión e traballo non van faltar.

2/26/2011

Beneficios e prexuízos.


No ano 2010, Telefónica gañou 10.167 millóns de euros en beneficios. O Banco de Santander obtivo 8.160. Repsol acadou os 4.693. Preto lle andaron o BBVA e Endesa, con 4.606 e 4.129 millóns respectivamente. Iberdrola logrou uns nada desprezábeis 2.870 millóns de euros, entanto Gas Natural mellorou resultados até chegar aos 1.201 millóns de euros.

Os estratosféricos beneficios destas empresas financieras, enerxéticas e de comunicacións coinciden co incremento do desemprego, as reducións salariais, os recortes sociais e, en xeral, o endurecemento das condicións de vida do conxunto da poboación.

Quizais non sexa casual: os euros cos que estas empresas incrementan os seus beneficios son os mesmos que se lles restan ás pensións, aos salarios e ao gasto social. As facturas que nos soben e os impostos que non pagan.

Un goberno responsábel, un goberno democrático, debería mirar polos intereses da inmensa maioría e non polos destes poucos privilexiados. As súas preocupacións deberían ser o pleno emprego e unhas condicións laborais dignas e non a maximización duns xa avultados beneficios. Mais o caso é que en Santiago e en Madrid, con PP e PSOE, a política faise ao ditado destes grandes oligopolios todos eles procedentes, nótese ben, da privatización da banca e dos monopolios públicos da enerxía e das comunicacións. É no seu interese que sobe o recibo da luz, que se privatizan as caixas, se limitan o acceso ao sistema de pensións e se introduce un novo imposto sobre a auga. É por eles que os gobernos non adoptan medidas que poderían reestablecer o fluxo do crédito nin gravan con impostos especiais os beneficios da banca, tal e como vén de facer o executivo británico. Ao cabo eles son os que mandan.

Quizais por iso PP e PSOE debaten doutras cousas. De narcotráfico, de obras ilegais, da sucesión de Zapatero ou dos traxes de Camps. Para ocupar os medios simulando un antagonismo que non é tal, pois ambos os dous comparten a austeridade que impoñen os poderosos. PP e PSOE banalizan o debate político reducíndoo a un ruín “e ti máis”.

Non é extraño que logo a xente se afaste da política. Mais nin todos somo iguais. O BNG non participa nesa carreira. Alguén terá que preocuparse de defender os intereses de Galiza e os da esmagadora maioría que apenas quer, como cantaba Sérgio Godinho, “paz, pão, habitação e liberdade”. Ao menos, e para comezarmos, iso. Acaso é moito pedir?


Carlos Aymerich (Voceiro do BNG no Parlamento de Galiza)

2/20/2011

Lei de augas. Cobrar até pola auga das fontes!!!


O Bloque Nacionalista Galego vén de presentar no Parlamento 14.000 sinaturas no que reclama a supresión do recentemente aprobado canon da auga. A lei supón privatizar este recurso e facerlle pagar á cidadanía até polos mananciais das fontes.
O conselleiro do Medio Ambiente, Agustín Hernández, afirmou no Parlamento que mentres el fose conselleiro non lles cobraría o canon da auga, que recentemente entrou en vigor, nin ás fontes nin ás traídas comunais.

Pero como a lei aprobada faculta para cobrar, desde o BNG afirman que o mellor é derrogala.

Para o voceiro nacional do BNG, Guillerme Vázquez, esta normativa é “fundamentalmente recadadora. E o cobrar pola auga mesmo da choiva non pode quedar en mans dun conselleiro”.

A continuación realizamos unha análise do que suporá o canon dos acuíferos, tomando como base o informe que, no seu día. presentou o Sindicato Labrego Galego.

Que supón a Lei de Augas?

A lei de Augas de Galiza supón a apropiación e privatización de todas as augas. Ademais, fixa un prezo para a auga, un canon que pretende estabelecer para toda a auga, a maiores do prezo de subministración que estabelecen os Concellos ou entidades administradoras.

A auga, que é un ben básico, convértese en negocio e da pé a que se privatice e se especule con ela.

Ademais, esta lei supón unha grande agresión á realidade galega, concretamente ás áreas rurais, onde os servizos sempre os fixeron e custearon os veciños. Agora tratan non só de apropiarse das traídas, senón dos acuíferos e fontes.

A auga deixa de ser un ben público

Até de agora pagábase polo subministro e a depuración cando se prestaban estes servizos. Con esta lei, ademais de pagar polo servizo, haberá que pagar pola auga en si: a auga pasa a ter un prezo.

Por todas as augas, sexan de subministración pública ou dos veciños, da superficie ou do subsolo, nazan en terra pública ou privada. Aínda a da choiva e a do mar no caso de seren aproveitadas.

A súa xestión será privada

Até agora, a Xunta asumía todas as competencias en materia de augas. Coa entrada en vigor desta lei, Augas de Galicia asume todas as competencias en materia de augas e as obras hidráulicas, amais das competencias propias da política de abastecemento e saneamento, a intervención na planificación territorial e urbanística, e, tamén, na materia tributaria das augas.

Augas de Galicia será a administradora única e ordinaria da política de augas. É unha empresa pública que axustará a súa actuación ao dereito privado, o que significa que xestionará as augas (ben público universal) coma unha empresa privada.

O Parlamento perde o control das augas e da súa xestión. Augas de Galicia só terá que render contas ante a Comisión do Control de Contas.

Como lles afecta ás vivendas

Todas as vivendas terán que pagar o canon da auga, independentemente que a traída sexa municipal, da comunidade de veciños ou particular. Tamén terán que pagar no caso de que a auga proceda dun pozo propio, unha fonte ou se aproveite a da choiva.

No caso de que a traída sexa municipal ou dunha empresa subministradora, a maiores haberá que pagar o prezo da subministración e da depuración.

O prezo vén determinado por unha parte fixa, que corresponde ao número de persoas que viven na casa, e unha parte variábel, en función do volume de auga consumido. Estabelécese unha cota fixa de 1,50 euros por contribuínte ao mes.

Para as traídas propias ou dos veciños, haberá que pagar 0,1 euros por metro cúbico.

Para os usos agrícolas e forestais ou gandeiros, existe unha parte fixa de 2,50 euros por metro cúbico, e unha parte variábel. Sempre que non exista contaminación por pesticidas, fertilizantes ou xurro, estas explotacións estarán exentas do canon.

Cando non haxa contador, usarán o método de estimación directa, podendo ter en conta a capacidade de extracción ou almacenamento.

¿Como van tomar os veciños do rural, dos que nunca se preocuparon que tivesen auga corrente e menos saneamento, ter que pagar este canon? De momento, semellan tranquilos pois non saben o que se lles vai vir encima, malia os 200 actos que realizou o BNG e a campaña do Sindicato Labrego Galego.

2/19/2011

Non á privatización da Caixa!


O portavoz nacional do BNG, Guillerme Vázquez, considera que o decreto aprobado hoxe polo Goberno para privatizar a caixa galega responde unica e exclusivament a unha "decisión política" e non ten "ningunha xustificación nin técnica nin económica".

"Só busca privatizar e dinamitar o Estatuto de Autonomía de Galiza", afirma o líder do BNG. "A caixa galega é hoxe tan viábel como hai un mes. Por que hai que modificar a súa natureza introducindo capital privado? Pois simplemente porque o proxecto é o da súa bancarización e desterritorialización, porque o proxecto é o espolio do aforro galego", engade Guillerme.

O decreto non sería posíbel sen o pacto previo PP-PSOE sobre o FROB e a LORCAO portavoz nacional enfatiza que toda a arquitectura xurídica que sustenta este real decreto lei se basea no pacto previo entre o PSOE e o PP. "Sen o Frob e sen a reforma da LORCA, pactados previamente por PSOE e por PP, este decreto sería imposíbel", remarca.

Guillerme demanda explicitamente ao presidente da Xunta que "pase á acción" para frear este novo asalto ao aforro galego. "O señor Núñez Feijóo ten que plantarlle cara ao Goberno de Madrid. Pode e debe facer dúas cousas. En primeiro termo, garantir o voto do PP no Congreso contra este decreto. En segundo termo, preparar un recurso do Goberno galego contra un decreto que non só é privatizador, senón que además invade as competencias exclusivas da Xunta de Galiza".

O líder do BNG fai un chamamento á sociedade galega a que "levante a voz" frente a este atropelo.

"Xa basta de que lesionen os nosos intereses. Temos que defendernos. Está en xogo nin máis nin menos que o 50 por cento dos depósitos e dos créditos das galegas e dos galegos. A resposta social debe ser contundente e á altura do desafío que o poder político central, apoiado polo PP, plantexa a Galiza", conclúe o portavoz nacional.

2/13/2011

A permanencia na escaleira


Afirmaba Einstein que era máis difícil rachar cun estereotipo que cun átomo. No caso galego, se existe un estereotipo xeneralizado de nós, sen lugar a dúbidas é o que nos sitúa nunha eterna permanencia na escaleira, sen subir nin baixar, nun continuo dubidar que nos imposibilita avanzar.

O físico alemán sorprenderíase se vira que no caso galego o estereotipo está a piques de converterse en cachizas, grazas ao presidente que desgoberna o noso país, porque el si sobe, pero de costas. A cuestión é ben sinxela, pois para conseguilo simplemente hai que facer todo ao revés do que procede. De aí que en só dous anos teñamos xa unha restra de decisións erradas: dende o ataque desapiadado contra a lingua e todos aqueles símbolos que nos identifican e nos definen como país; ata as modificacións da lei do solo que converten o noso territorio de novo nun campo de batalla; pasando por unha lei de augas que en lugar de recuperar os nosos recursos hídricos simplemente pretende recadar impostos; un novo reparto do vento galego que ía crear milleiros de postos de traballo e que vai camiño de converterse noutra das grandes mentiras deste Goberno dende o momento mesmo en que as empresas adxudicatarias renuncian a desenvolver os plans industriais; a través da monetarización nun momento no que están pechadas as billas dos créditos, polo que quedaremos sen postos de traballo e tamén sen os cartos; ou mesmamente esa ausencia absoluta de vontade para defender as caixas galegas, o noso tecido empresarial, ou a carencia de ideas coas que deter esa sangría continua de novos parados que nos vai deixando sen forzas para enfrontar o futuro. Un Goberno que amosa un absoluto desleixo para as cuestións estratéxicas para o país que goberna, pero unha impaciencia sen límites para as cuestións que lle amolan. Con un presidente que esta mesma semana no Parlamento confesou “in viva voce” que non tiña competencias dabondo para evitar que medre o número de parados na Galiza, que el non pode facer nada. Curiosa confesión de quen ansioso por chegar a gobernar so dous anos atrás, en plena campaña, prometía rematar coa crise en 45 días e as súas respectivas noites.

Preguntámonos entón as galegas e galegos: cal debería ser o seguinte paso que daría un gobernante responsable despois dun compromiso tan solemne co seu país? Está claro, non si? Porque o que nos transmitiu en directo este pasado mércores é aquelo que se chama nos combates de boxeo: tirar a toalla. É dicir, lanzala ao centro da lona para deter a pelexa. Neste caso el fíxoo no centro do debate político galego, no hemiciclo, diante de todos os representantes que elixiron os cidadáns, e que significa nin máis nin menos que sentirse impotente, darse por vencido, obrigando, de igual maneira que no boxeo, a parar de inmediato o combate xa que se está aceptando a derrota.

Exemplificando coa súa xestión un exercicio descrito maxistralmente por Julio Cortázar, aquel arxentino xenial que nas súas historias de cronopios e de famas escribiu as instrucións para subir unha escaleira ao revés: “Hay escaleras para subir y escaleras para bajar, lo que no se dijo entonces es que también puede haber escaleras para ir hacía atrás. Los usuarios de estos útiles artefactos comprenderán sin excesivo esfuerzo que cualquier escalera va hacia atrás si uno sube de espaldas, pero lo que en esos casos está por verse es el resultado de tan ínsolito proceso

Teresa Táboas (Coordenadora do BNG)

1/30/2011

CASTELAO SEMPRE." A Vixencia do seu pensamento."


"Tén Galiza un idioma propio?
Estamos fartos de saber que o pobo galego fala un idioma de seu, fillo do latín, inmán do castelán e pai do portugés. Idioma apto e axeitado para ser vehículo dunha cultura moderna e co que ainda podemos comunicarnos con máis de sesenta millóns de almas."
"O galego foi instrumento maravilloso da grande e única poesía lírica da Hispania e nel escribían os inxenios peninsulares, tanto de dentro como de fora da Galiza, cando a lingua de Castela non tiña categoría literaria.... O galego rexurdíu no século pasado con poetas tan esgrevios coma Rosalía, Curros e Pondal. O noso idioma ten tal fermosura que un poeta andaluz coma García Lorca non foi quén de resistir o seu engado e compuxo poemas en galego. O galego, somentes refugado polos señoritos, ou polos traballadores que quixeran ser señoritos, é hoxe o idioma que prefiren os intelectuais como vehículo da nosa cultura. Pero ainda que carecera de tantos méritos, abondaríalle ser a fala do pobo traballador para estar dignificado de por sí....."
"Prohibíchedes o galego nas escolas para producir no esprito dos nosos rapaces un complexo de inferioridade, facéndolles crer que falar galego era falar mal e que falar castelán era falar ben. Expulsáchedes ao galego das igrexas, facendo que os representantes de Cristo expricaran o Evanxeo no idioma oficial que o pobo non falaba nin comprendía. Refugáchedes ao galego ante os Tribunais de xustiza e chegástedes a castelanizar barbaramente as toponimias galegas. Porque despois de máis de catro séculos de política asimilista, exercida con toda riqueza de astucias e violencias, o noso idioma está vivo? Sodes, pois, uns fracasados"......
Algúns homes, galegos tamén, andan a falaren dun idioma universal, único para toda a nosa especie. Son os mesmos que buscan a perfección baixando pola escada zoolóxica, deica sentiren envexa das formigas ou das abellas. Son os mesmos que perderon o anceio de chegaren a ser deuses e renegan das inquedanzas que produce a sabiduría. Son os mesmos que consideran o mito da Torre de Babel como un castigo, e renegan da vida ascendente. Máis eu dígolle que a variedade de idiomas, coa súa variedade de culturas é o signo distintivo da nosa especie, o que nos fai superiores aos animais".
"Un idioma non nace pola vontade xenial dun grupo de homes, nace pola predisposición psicolóxica dun pobo, que en condicións históricas favorables, crea unha cultura e a súa correspondente maneira de expresión".
"O problema do idioma na Galiza é , pois, un problema de dignidade e de liberdade, pero máis que nada é un problema de cultura. Estamos fartos desa cultura esterilizada que nos fan mamar por biberón. Nós queremos mamar a cultura na propia teta. Pedimos garantías legais para o desenrolo natural do noso esprito, porque queremos presentarnos diñamente no mundo...."
A. D. R. Castelao. "Sempre en Galiza"

1/28/2011

Que inversións, subvencións e convenios fixo ou ten pensado facer a Xunta na Pobra do Brollón?


As deputadas do Grupo Parlamentar do Bloque Nacionalista Galego (BNG), Isabel Sánchez Montenegro e Teresa Táboas
Veleiro, presentan na Mesa do Parlamento de Galiza a seguinte pregunta para a súa resposta escrita.
Nun momento de crise económica como o actual é máis necesaria que nunca a colaboración entre a Xunta de Galiza e os concellos do noso país. Sen esa colaboración os concellos non poderían, en moitos casos, acometer por si mesmos as inversións necesarias para poder prestar os servizos que precisan os veciños e veciñas. Unhas inversións que, ademáis, son fundamentais para o desenvolvemento de calquera concello é máis se falamos dos concellos do interior da Galiza, como é o caso dos concellos do sur da provincia de Lugo.
Polo exposto, formulamos as seguintes preguntas, para a súa resposta escrita:
1ª) Que subvencións se concederon pola Consellería de Medio Ambiente, Territorio e Infraestructuras durante os anos 2009 e 2010 ao Concello da Pobra do Brollón?
2ª) Que inversións se teñen feito por parte da Consellería de Medio Ambiente, Territorio e Infraestructuras durante os anos 2009 e 2010 no Concello da Pobra do Brollón?
3ª Pensa levar a cabo a Consellería de Medio Ambiente Territorio e Infraestructuras algunha inversión no Concello da Pobra do Brollón durante o ano 2011?
4ª) De ser así, a que actuacións irán destinadas esas inversións, en que datas e con que orzamentos?
5ª Que convenios asinou a Consellería de Medio Ambiente, Territorio e Infraestructuras co concello da Pobra do Brollón, con que finalidade e con que aportacións económicas?
6º) Pensa asinar algún convenio co Concello da Pobra do Brollón no ano 2011?
7ª) En caso afirmativo, con que finalidade e con que aportacións económicas?
Estas preguntas foron asentadas no Rexistro Xeral do Parlamento de Galiza o día 26-01-2011, para a sú resposta escrita.

1/16/2011

O BNG rexeita o novo Plan de Residuos por primar o negocio fronte o servizo público.



A portavoz de Medio Ambiente do G. P. do BNG, Isabel Sánchez, lamenta que o goberno de Núñez Feijóo optara co novo Plan de Xestiónde Recursos por primar o negocio fronte o servizo público, renunciando á reciclaxe como principal obxectivo.

Sánchez quere amosar o rexeitamento absoluto do BNG a dito Plan, que confirma, na súa opinión, todos os temores dos que xa viña advertindo esta formación política, que vai ser a reproducción dun modelo fracasado como é SOGAMA, criticado non só dende o ámbito político senón tamén dende o científico e medio ambiental.

A deputada nacionalista advirte que o novo Plan non vai cumprir as directrices europeas de cal debe ser a priorización no tratamento dos residuos, pois unha vez máis establece unha porcentaxe moi pequena para a reciclaxe.

Asemade, o propio Plan, recoñece que no que atinxe á compostaxe o obxectivo no prazo de dez anos é tres veces menor ao que se está conseguindo na actualidade na planta de Lousame. Unha nova mostra do que aposta a Xunta por este tipo de plantas.

Para Isabel Sánchez, compre salientar tamén a "sorpresa" que conleva este proxecto tan agardado e sobre o que xa advertíu o BNG no seu día: unha nova incineradora no sur, e que coidan moito de "non aclarar" cal vai ser a súa ubicación até despois das municipais polo evidente rexeitamento que vai provocar nos concellos afectados.

Neste sentido, critica que estea sendo esta unha práctica moi frecuente por parte do Partido Popular, sobre todo no eido mediambiental, pois a Lei de Augas tampouco se vai aplicar até despois das eleccións municipais, para evitar problemas incluso nos municipios onde gobernan.

1/14/2011

O BNG DA POBRA DO BROLLÓN VALORA MOI POSITIVAMENTE O “PLAN EMPREGA LUGO” PROMOVIDO POLA DEPUTACIÓN PROVINCIAL DE LUGO.




O Consello Local do BNG da Pobra do Brollón fai unha valoración "moi positiva" do Plan Emprega Lugo promovido pola Deputación Provincial de Lugo e que vai permitir que persoas en situación de desemprego poidan traballar para o Concello en tarefas de mantemento, mellora e conservación dos servizos públicos locais. O Plan vai axudar a paliar unha situción difícil en canto ao emprego, nun Concello no que por desgraza non abondan as oportunidades laborais. É polo que o BNG da Pobra do Brollón convida a todos os veciños e veciñas do Concello que se atopen en situación de desemprego, a que pasen polas oficinas municipais para informarse e facer, no seu caso, a correspondente solicitude.
Desde o BNG da Pobra do Brollón queremos poñer de manifesto a discriminación coa que a Consellería de Traballo da Xunta de Galiza, a través dos Plans de Cooperación Local, tratou ao Concello da Pobra do Brollón, donde soamente lle concedeu dous traballadores, faltando así ao compromiso de que ían ser máis xenerosos cos concellos que padeceron a crise das canteiras de pizarra.